Reactie op berichtgeving DvhN
Stichting Agrifacts richt haar pijlen op Meten=Weten en probeert samen met Drents Statenlid Waalkens (BBB) onze onderzoeken in diskrediet te brengen. Met suggestieve termen als “listig” en “rammelend” proberen zij de waardevolle inzichten uit onze rapporten van tafel te vegen. Wij vinden het kwalijk dat Dagblad van het Noorden meegaat in deze framing.
Zo schrijft de krant dat het RIVM “gehakt maakte” van ons onderzoek uit 2020, maar dat is gewoonweg niet waar. De duiding van het RIVM bevestigt juist dat het merendeel van de 29 aangetroffen stoffen in de landbouw gebruikt worden of werden. Wel gaf het RIVM aan dat het slechts een steekproef betreft en dat de oorsprong van enkele stoffen waarschijnlijk buiten de landbouw ligt. In ons vervolgrapport uit 2022 hebben wij dit ook duidelijk aangegeven. Ook hebben we daar een vergelijking gemaakt tussen twee spuitschema’s van bollentelers en de aangetroffen stoffen. Van de 35 gebruikte stoffen door telers zagen wij er 25 terug in onze metingen.
Het RIVM gaf in haar memo uit 2020 aan dat het “zeer nuttig” zou zijn om de verspreiding van pesticiden breed in kaart te brengen. Jammer genoeg heeft de politiek deze handschoen tot nu toe niet opgepakt. Meten=Weten is ondertussen wél stug doorgegaan met meten en vond maar liefst 49 verschillende stoffen in het Dwingelderveld, in ons meest uitgebreide onderzoek tot nu toe: Schone Sier uit 2024. Altijd zijn we transparant over onze meetgegevens, die afkomstig zijn van een gevalideerd laboratorium. Graag zouden wij gedetailleerd onderzoek doen naar de verspreidingroutes van middelen en in hoeverre bollenteelt bijdraagt aan de belasting in natuurgebieden. Maar daarvoor hebben we wel inzage nodig in spuitlijsten, die tot nu toe angstvallig geheim worden gehouden.
Hoe men het ook wendt of keert: onze resultaten tonen aan dat bestrijdingsmiddelen uit de landbouw tot diep in natuurgebieden gevonden worden, ver van enige akker. Ook lage concentraties van middelen kunnen schade veroorzaken. In de wet ligt vastgelegd dat initiatiefnemers (telers) moeten aantonen dat hun activiteiten géén schade veroorzaken aan Natura 2000. De rechter heeft inmiddels bepaald dat aan deze voorwaarde niet wordt voldaan en de Raad van State gaat hier in mee. De uitspraak van de Raad van State is breed uitlegbaar en geldt nadrukkelijk voor alle middelen, dus óók voor middelen die niet door Meten=Weten zijn aangetoond. De bewijslast is namelijk omgekeerd.
De agrosector wil hier niet over praten en probeert in plaats daarvan onze onderzoeksresultaten in diskrediet te brengen. De bekende tactiek van shoot the messenger. Dit komt niet als een verrassing want dat is gebruikelijk als bedrijfstakken in het nauw zitten — denk aan de tabaksindustrie die de aanval op medisch specialisten inzette. Wij blijven ons ondertussen op de feiten richten en zijn van mening: pesticiden uit de landbouw horen niet thuis in Natura 2000.
foto: Pixabay
